عصاره بوپلوروم

بوپلوروم، نام طب چینی. این یک داروی گیاهی است که در "فارماکوپه چین" گنجانده شده است. قسمت دارویی آن ریشه خشک شده گیاه چتری Bupleurum یا Bupleurum angustifolia است. در بهار و پاییز خاک برداری کنید، ساقه ها، برگ ها و رسوبات را جدا کنید و خشک کنید. بوپلوروم یک داروی ضد التهابی است که معمولاً استفاده می شود. که به نام های رادیکس رحمانیه، شانکای، علف قارچی و چای کائو نیز شناخته می شوند، از نظر طبیعت و طعم تلخ و کمی سرد هستند و به نصف النهار کبد و کیسه صفرا تعلق دارند. ریشه بوپلوروم حاوی روغن فرار، الکل بوپلوروم، اسید اولئیک، اسید لینولنیک، اسید پالمیتیک، اسید استئاریک، اسید تتراکوسیل، گلوکز و ساپونین است. ساپونین ها شامل سایکوسپونین های a، c و d، سایکوساپونین های F، E و G و لونگیژنین هستند. همچنین گزارش شده است که سایکوروسید از ریشه و دانه جدا شده است که یک اصطلاح کلی برای گلیکوزیدهای مختلف است. Xi'an، Yuze، Biology، علاوه بر این، ریشه ها حاوی α-spinasterol، Δ7-stigmosterol، Δ22-stigmesterenol، stigmasterol، calendulol و گلپر هستند. ساقه ها و برگ ها حاوی روتین هستند. محتوای روغن میوه 11.2 درصد است که شامل اسید گشنیز، ترانس گشنیز و اسید کوریانیک است. ریشه Bupleurum angustifolia حاوی ساپونین ها، روغن های چرب، روغن های فرار و الکل بوپلوروم است. ساقه ها و برگ ها حاوی روتین هستند. گلدن بوپلوروم حاوی روتین، ریبیتول، 29 استات، 2 هگزادکانول، α-بولسترول، فلاونول ها، ساپونین ها، آلکالوئیدها، اسید اسکوربیک، کاروتن و غیره است. روتینوزید را می توان از گل، برگ و ساقه به دست آورد. ریشه بوپلوری حاوی ترکیبات سایکودین، α-اسپیناسترول، ساکارز و پلی استیلن است.

معرفی محصول

کاربرد

1. پزشکی